محمدو بوهاری، رئیس جمهور نیجریه، زمانی که هفته آینده از سمت خود کناره گیری کند، مردم نیجریه را نسبت به زمانی که در سال 2015 به قدرت رسید، کمتر امن، فقیرتر و بدهکارتر می کند.
حاکم سابق نظامی پس از پیروزی در انتخابات مهمی که شاهد شکست گودلاک جاناتان، رئیس جمهور فعلی بود، رئیس جمهور شد.
سوار بر موجی از خوش‌بینی مبنی بر امکان تغییر، او توسط یک ائتلاف قدرتمند حمایت می‌شد و به یک سرباز سخت‌گیر شهرت داشت که کارها را انجام می‌داد.
پس از دوره کوتاه ریاست جمهوری آقای بوهاری در دهه 1980، دومین حضور او به دلیل وعده هایی برای کاهش شورش های اسلام گرایان در شمال شرق و مقابله با فساد گسترده بود.
او آخرین نسل از نظامیان آموزش دیده بریتانیایی است که به اداره کشور ادامه دادند.
اما دو دوره چهار ساله این پیرمرد 80 ساله بسیاری را ناامید کرده است.
در مقابله با بوکوحرام و دیگر گروه‌های افراطی در شمال شرق، با کمک سخت‌افزار نظامی بهبود یافته از سوی ایالات متحده، دستاوردهایی حاصل شده است.
در حالی که این گروه‌ها هنوز به جوامع و تأسیسات نظامی در منطقه حمله می‌کنند، این پیشرفت بزرگی نسبت به سال‌هایی است که آزادانه عمل می‌کردند و بخش بزرگی از خاک نیجریه را کنترل می‌کردند.
آقای بوهاری همچنین از وام‌های چینی برای ارتقای زیرساخت‌های راه‌آهن و راه‌آهن بیمار، ساخت یک بندر جدید در لاگوس، تکمیل یک پل مهم در جنوب شرق، و تصویب قوانین مهم انتخاباتی و بخش نفت استفاده کرد.
اما هر دستاوردی که در شمال شرق در برابر ستیزه جویان اسلام گرا ثبت شده است، با ظهور گروه های به همان اندازه خشن در سایر نقاط کشور تحت نظارت او از بین رفته است.
درگیری بین کشاورزان و دامداران از گروه قومی فولانی، که سال‌ها در حال جوشیدن بود، به درگیری‌های مسلحانه مرگبار با یک عنصر قومی تبدیل شد، زیرا دولت ایده‌های خود برای حل مشکل محل چرای حیوانات را تمام کرد.
آقای بوهاری، یک فولانی از شمال نیجریه، به تعصب در درگیری متهم شد و پیشنهاد او برای چرای ذخایر برای دامداران توسط فرمانداران قدرتمند ایالت جنوبی که آن را یک تاکتیک زمین خواری می دانستند، رد شد.
برخی از گروه‌های مسلح ایجاد شده توسط بحران کشاورز و گله‌دار از آن زمان به گروه‌های خشن موتورسیکلت سوار تبدیل شده‌اند که جوامعی را در ایالت‌های شمال غربی و مرکزی هدف قرار می‌دهند. این گروه ها کمک کرده اند تا یک کسب و کار پرسود آدم ربایی در ازای باج به یک غول تبدیل شود که اکنون در سراسر کشور گسترش یافته است.
در دهه اول قرن، زمانی که کارگران نفت در دلتای نیجر ربوده شدند و زیر نظر آقای بوهاری با تغییر اهداف شکوفا شدند، شکل گرفت.
به عنوان مثال، به گفته سازمان کودکان سازمان ملل، یونیسف، هزاران کودک مدرسه ای بین دسامبر 2020 تا سپتامبر 2021 ربوده شدند. این 270 دختری را که از مدرسه ای در چیبوک ربوده شده بودند را تحت الشعاع قرار داد که در سال 2014 به تیتر خبرهای جهانی تبدیل شد – جنایتی که عامل مهمی در شکست آقای بوهاری بر آقای جاناتان بود.
موسی احمدو، یک کشاورز که اکنون در ایالت کانو در شمال غربی زندگی می کند، به بی بی سی گفت: “من به عنوان یک حاکم نظامی سابق فکر می کردم که او راه حلی برای چالش های امنیتی نیجریه خواهد داشت.”
آقای احمدو، که اصالتاً اهل ایالت کاتسینا، زادگاه رئیس جمهور بود، به دلیل فعالیت گروه های مسلح در منطقه، زمین خود را رها کرد و به همراه هزاران نفر دیگر به همسایگی کانو گریخت.
بسیاری همچنین بر این باورند که آقای بوهاری وضعیتی را که ننامدی کانو، رهبر جدایی طلبان مطرح کرده بود، به درستی مدیریت کرده است.
آقای کانو ریاست مردم بومی بیافرا (Ipob) را بر عهده دارد، گروهی که به دنبال جدایی در جنوب شرقی است که توسط دولت ممنوع شده است.
او یک شخصیت کاریزماتیک است که اشتهای زیادی برای احساساتی شدن دارد که از طریق ایستگاه رادیویی اینترنتی خود به فداییان غذا می داد.
Ipob توسط بسیاری از نیجریه ای ها تا حد زیادی نادیده گرفته شد تا اینکه آقای کانو برای اولین بار به دلیل خیانت توسط دولت بوهاری در سال 2015 دستگیر شد. حمله بعدی توسط دولت به خانه او آغاز یک رویارویی مسلحانه بود که از کنترل خارج شد و صدها نفر را گرفت. فرآیند.
او پس از فرار در سال 2017، در شرایط نامشخصی در خارج از کشور ربوده شد و در سال 2021 برای محاکمه به نیجریه بازگشت. یک قاضی دستور آزادی او را صادر کرده است زیرا روند بازگشت او غیرقانونی بود اما مقامات همچنان او را بازداشت می کنند.
این چالش‌های امنیتی بسیاری را در مورد مدیریت آقای بوهاری با بخشی که قرار بود حوزه تخصصی او باشد، زیر سوال برد.
سرهنگ بازنشسته حسن استان لبی، یک تحلیلگر امنیتی گفت: «من از میزان شرمندگی که او برای حوزه انتخابیه خود، ارتش، علیرغم همه وعده هایی که داده است، شگفت زده شده ام.
“چگونه می توانید در حوزه تخصصی خود شکست بخورید؟” او درخواست کرد.
ناامنی سراسر کشور تحت رهبری آقای بوهاری تا حد زیادی در دلتای نفت خیز نیجر که در گذشته شبه‌نظامیان نفتی و دزدان دریایی در آن تسلط داشتند، خاموش شده است.
اما به نظر می‌رسد که این صلح با دوره سرقت نفت در مقیاس بزرگ مصادف شده است، در حالی که دولت متهم به نگاه کردن به آن در حالی است که گروه‌های مختلف در منطقه نفت خام را از خطوط لوله می‌دزدند. این باعث شد که تولید نیجریه در سال 2022 به پایین ترین سطح 30 ساله خود سقوط کند.
کشف تکان دهنده در اکتبر گذشته از یک خط لوله به طول کیلومتر که برای سرقت نفت استفاده می شد توسط مفسران بدون کمک مقامات “تقریبا غیرممکن” توصیف شد.
در یک مکان، سارقان خط لوله 4 کیلومتری خود را از طریق نهرهای به شدت محافظت شده به اقیانوس اطلس ساختند. در آنجا، قایق‌ها و کشتی‌ها نفت سرقتی را از یک دکل هفت متری که تا کیلومترها در آب‌های آزاد قابل مشاهده بود، بارگیری کردند.
صلادین هاشم از سازمان غیردولتی کلین بنیاد ضد فساد به بی‌بی‌سی گفت که این دزدی در چنین مقیاسی مستقیماً در زمان آقای بوهاری، که وزیر نفت نیجریه نیز بود، انجام شد و ادعای او مبنی بر مبارزه با فساد را تضعیف کرد.
صداقت آقای بوهاری همچنین به دلیل سفرهای پزشکی مکرر او به بریتانیا با وجود صرف مبالغ هنگفت برای نوسازی کلینیک در ویلای ریاست جمهوری مورد اعتراض قرار گرفت.
اول رفسنجانی، رئیس شفافیت بین‌الملل در نیجریه، به بی‌بی‌سی گفت، این عدم شفافیت «پول‌های مالیات‌دهندگان را تخلیه کرد، جریان‌های مالی غیرقانونی و سایر فعالیت‌های مفسده‌ساز را که دولت علیه آن تبلیغ می‌کرد، تشویق کرد».
آقای رفسنجانی در مبارزه با فساد از 10 امتیاز را به دولت داد و گفت که انتصاب آقای بوهاری افراد دارای پرونده های فساد جاری در کابینه خود و اقامت طولانی مدت همسرش در خانه های گران قیمت دبی “نقض بهترین شیوه های دولتی است که با فساد و سوء مدیریت مبارزه می کند.” .
با رفتن او، مدیریت آقای بوهاری با اقتصاد نیجریه به احتمال زیاد به خاطر تلاش ناموفق او در اوایل سال جاری برای طراحی مجدد پول محلی در یادها خواهد ماند.
به دلیل کمبود اسکناس‌های جدید نایرا، که اکنون تقریباً ناپدید شده‌اند، یک تمرین ابتدایی به هرج و مرج تنزل یافت و میلیون‌ها نفر را در کشور که برای تامین نیازهای اولیه خود به پول نقد متکی بودند، به مشقت بی‌شماری رساند.
یکی از فارغ التحصیلان دانشگاه در ابوجا که قبل از بحران نقدینگی با عرضه اسکناس به مشتریانش پول درآورده بود، گفت: «تجارت کوچکی که ما انجام می دادیم توسط آن مرد نابود شد.
خشم او ناشی از یک مشکل رایج در نیجریه بود – کمبود کار در بین جوانان تحصیل کرده.
در حال حاضر از هر سه نیجریه ای که می خواهند کار کنند، یک نفر نمی تواند شغلی پیدا کند. قبل از اینکه آقای بوهاری به قدرت برسد، این رقم کمتر از یک در 10 بود.
دولت کاهش شدید قیمت نفت در روزهای ابتدایی آن، همه گیری کووید و جنگ روسیه در اوکراین را عامل اصلی آن دانسته است.
اما برخی از سیاست‌های آن، مانند محدودیت‌های ارزی و بستن مرزهای زمینی برای تقویت تولید محلی، به تورم بی‌سابقه‌ای کمک کرده است که میلیون‌ها نفر را فقیرتر کرده و طبقه متوسط نیجریه را که زمانی در حال رشد بود، کاهش داده است.
هفته گذشته، با نزدیک شدن به پایان، آقای بوهاری از قانونگذاران درخواست کرد که با عجله وام 800 میلیون دلاری (640 میلیون پوند) از بانک جهانی را تصویب کنند. بدهی عمومی نیجریه امسال می تواند از 150 میلیارد دلار عبور کند – زمانی که او آن را در دست گرفت کمی بیش از 60 میلیارد دلار بود.
ولگردی و قرض گرفتن او هشدارهایی را از سوی بانک جهانی به همراه داشت مبنی بر اینکه بزرگترین اقتصاد آفریقا از 96 درصد درآمد خود برای پرداخت بدهی ها استفاده می کند.
اما دولت از بدهی هنگفت دفاع می کند و می گوید که در محدوده قابل قبول است و به پرداخت نقدی به مردم فقیر به عنوان توجیهی برای برخی از وام ها اشاره می کند.
فمی آدسینا، سخنگوی ریاست جمهوری هفته گذشته نوشت: «این مداخلات رفاهی دریچه ای به روح مهربان رئیس جمهور می دهد، مردی که برخی از مردم به خود زحمت تشخیص، تشریح و رمزگشایی آن را نداده اند.
مانند او، بسیاری از اعضای دولت اصرار دارند که عملکرد هشت ساله خوبی داشته است. اگرچه هم او و هم همسرش از عمل نکردن به وعده های داده شده عذرخواهی کرده اند، آقای بوهاری گفته است که تمام تلاش خود را کرده است.
“من می خواهم [Nigerians] برای تجزیه و تحلیل شرایط زمانی که وارد شدیم و در هنگام خروج چگونه هستند.” او در پاسخ به سوالی درباره میراثش در سال گذشته.
واقعیت این است که نیجریه‌ای‌ها قبل از روی کار آمدن آقای بوهاری امن‌تر، وضعیت بهتر و بدهی کمتری داشتند و بسیاری او را به خاطر ریاست سخت‌ترین هشت سالی که ممکن است با آن مواجه شوند به یاد خواهند آورد.
